Studniówki w PRL wyglądały zupełnie inaczej niż te organizowane dzisiaj. Były skromnymi imprezami, na których bawiła się młodzież bez osób towarzyszących. Nie było przesadnego strojenia się, ani wydawania fortun na przyjęcia. Trwały zaledwie kilka godzin i nikt nie zasypiał następnego dnia do południa. Jeśli jesteś ciekawy, jak bawiono się na studniówkach za komuny i chcesz sprawdzić swoją wiedzę w quizie, to zapraszam do lektury tego artykułu.
Jak ubierały się dziewczyny na studniówki w PRL
Ubiór dziewcząt na studniówkach w czasach PRL był znacznie skromniejszy niż obecnie. Nie było mowy o drogich, królewskich sukniach za kilka tysięcy złotych. Standardowym strojem była biała bluzka i ciemna spódnica lub garsonka. Czasami dziewczyny zakładały też sweterek lub żakiet, by nie marznąć. Buty na niskim obcasie i skromna biżuteria dopełniały całości.
Włosy były zwykle upięte, ewentualnie lekko falowane, a makijaż ograniczał się do tuszu do rzęs, pudru i błyszczyka. Droższe perfumy były raczej nieosiągalne. Dziewczęta starały się jednak wyglądać schludnie i ładnie mimo skromnych możliwości. Ważniejsza od stroju była przecież wspólna zabawa i świętowanie końca szkoły średniej.
Strój chłopców
Uczniowie zakładali ciemny garnitur, białą koszulę i krawat. Niektórzy mieli też muchę. Fryzury były krótkie, przeważnie z przedziałkiem. Chłopcy także starali się wyglądać elegancko, na miarę swoich możliwości. Najważniejsze, że wszyscy razem świętowali ten wyjątkowy moment.
Jakie atrakcje były na studniówkach za komuny
Studniówki w PRL nie obfitowały w spektakularne atrakcje, jakie znamy dzisiaj. Nie było photobudki, pokazów fajerwerków, występów gwiazd czy kwiatów dla wszystkich dziewcząt. Skupiano się przede wszystkim na tańcach i rozmowach.
Standardowo bawiono się przy muzyce z magnetofonu bądź zespołu, który przygrywał na żywo. Był to repertuar znanych przebojów z polskiej estrady. Obowiązkowym punktem był oczywiście polonez - uroczysty taniec rozpoczynający studniówkę. Szkoły same przygotowywały też często jakiś program artystyczny z okazji studniówki.
Posiłki i napoje
Jeśli chodzi o jedzenie i picie, to raczej niewiele było wykwintnych dań czy alkoholu (co najwyżej lampka szampana/wina). Podawano głównie przekąski przygotowane własnoręcznie przez uczniów i rodziców. Były to na przykład kanapki, sałatki, ciasto i owoce. Pito soki i napoje gazowane.
Czytaj więcej: 1670 nowy hit! Serial podbija serca za granicą!
Dlaczego studniówki w PRL były skromne
Studniówki organizowane w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej musiały się ograniczać do skromnych ram. Wynikało to z trudnej sytuacji ekonomicznej państwa i codziennych problemów z zaopatrzeniem sklepów.
Po prostu nie było wówczas ani warunków, ani środków na urządzenie wystawnej imprezy czy kupienie drogich strojów. Priorytetem był dostęp do podstawowych produktów żywnościowych i chemii domowej. Życie kręciło się raczej wokół problemów dnia codziennego.
Studniówki miały więc charakter skromnych imprez okolicznościowych, na miarę realiów tamtych czasów. Ale mimo wszystko była to wyjątkowa okazja, by miło spędzić czas z kolegami i koleżankami ze szkoły.
Kto brał udział w studniówkach w PRL
W odróżnieniu od dzisiejszych studniówek, w czasach PRL w imprezach uczestniczyli wyłącznie uczniowie kończący szkołę średnią i nauczyciele. Nie było osób towarzyszących (rodzice, partnerzy/partnerki). Wszyscy bawili się razem w gronie swojej szkolnej społeczności.
Przychodzili oczywiście ci uczniowie, którzy nauczyli się przez ostatnie 3 lata. Było to święto tych, którzy zdali egzamin dojrzałości (czyli maturę), kończąc tym samym edukację w szkole średniej. Później drogi absolwentów się rozchodziły - część szła do pracy, a część na studia.
| Osoby biorące udział w studniówce w PRL | - uczniowie kończący szkołę |
| - nauczyciele | |
| Brak osób towarzyszących (rodzice, partnerzy) |
Jak długo trwały studniówki w czasach PRL
W przeciwieństwie do dzisiejszych, całonocnych studniówek - imprezy w czasach PRL były raczej krótkie. Trwały zazwyczaj 4-5 godzin - od wczesnego wieczora do godziny 22-23.
Był czas na tańce, rozmowy, spożycie przekąsek. Po kilku godzinach wszyscy rozchodzili się jednak do domów, a o późnym świętowaniu do rana nie było mowy. Takie imprezy nie miały wówczas racji bytu.
Nie było przecież w zwyczaju, żeby młodzież do późna w nocy przesiadywała poza domem bez opieki dorosłych. Po studniówce maturzyści wracali więc do swoich domów rodzinnych.
Studniówki w PRL a dzisiejsze - różnice
Obecnie studniówki to już zupełnie inna bajka. Są wystawnymi, całonocnymi imprezami, na które trzeba długo oszczędzać lub pożyczać pieniądze od dalszej rodziny. Dziewczęta kupują drogie suknie, chłopcy garnitury.
Sporo osób korzysta też z usług stylistów, makijażystek i fryzjerów, żeby w dniu balu wyglądać perfekcyjnie. W trakcie balu są różne atrakcje - od pokazów, przez gwiazdy estrady, po przejażdżki limuzynami.
- Studniówki dawniej:
- skromne, kameralne imprezy
- krótki czas trwania (4-5 godz.)
- Studniówki dziś:
- wystawne, bogate imprezy
- całonocne balowanie
Zmiany wynikają oczywiście ze zmiany realiów - dzisiejsza młodzież ma o wiele większe możliwości organizacyjne i finansowe. Sam charakter rozrywki młodych ludzi też jest inny. Niemniej ciekawe jest, jak diametralnie różnią się studniówki sprzed kilkudziesięciu lat od tych współczesnych.
Podsumowanie
Studniówki organizowane w PRL wyglądały zupełnie inaczej niż te współczesne. Były skromnymi imprezami z udziałem tylko uczniów i nauczycieli. Trwały krótko, a dziewczęta ubierały się w białe bluzki i spódnice. Mimo braku przepychu była to dla młodzieży kończącej szkołę średnią ważna okazja do świętowania i spędzenia miłych chwil w swoim gronie przed maturą. Kontrast z dzisiejszymi, bogatymi studniówkami jest wyraźny.
Artykuł przybliżył realia studniówek z czasów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przedstawił, w jaki sposób ubierała się młodzież, jakie były atrakcje, menu i czas trwania imprez. Wyjaśnił też, dlaczego musiały mieć one skromny charakter. Całość uzupełnia porównanie ze współczesnymi, wystawnymi balami maturalnymi.
Tagi
Udostępnij artykuł
